In januari
kregen we het bericht dat onze directeur en collega Onni samen met zijn vrouw
Onna een dochtertje hebben gekregen: Awi. Wat een mooi bericht en wat jammer dat we
niet even op kraamvisite kunnen gaan!

Ander mooi
nieuws. STKIP mag officieel een Pabo (PGSD) openen. Tot nu toe werden studenten
opgeleid tot leraar Engels en wiskunde, met veel ruimte voor pabovakken. Nu
wordt de Pabo als afzonderlijke derde richting hieraan toegevoegd. Een lang
gekoesterde wens is in vervulling gegaan. De meerderheid van de juffen en
meesters op Papua is onvoldoende opgeleid. Voeg daar het gebrek aan commitment
aan toe en het veelvuldig afwezig zijn. En je snapt dat analfabetisme toeneemt.
Toegewijde en professionele leerkrachten kunnen in het basisonderwijs een groot
verschil maken. Vandaar de wens een Pabo te starten. Maar STKIP was de
afgelopen jaren om verschillende redenen nog niet toe aan een extra opleiding.
De organisatie was te jong, het kostte teveel en hoe vind je extra personeel
voor het afgelegen Papua? Maar de tijd begon te dringen. Er ontstond een strijd
onder lokale hogescholen om een PGSD te starten. Een financieel interessante
optie, omdat de overheid besloot dat alle leraren via een PGSD een Bachelor
graad moeten behalen, ook die al lang lesgeven. Dat levert studenten op. En in
ons gebied wordt wellicht maar één PGSD toegestaan. Wie zou het winnen?
In februari
kreeg Onni eindelijk groen licht. Het resultaat van keihard werken, investeren
in strategische relaties, de juiste mensen zoeken, het curriculum vorm geven,
enzovoorts, enzovoorts. STKIP is de school die Pabo-studenten gaat opleiden in
de hooglanden van Papoea. Per augustus 2021 zal de eerste lichting starten. Proficiat
voor ons prachtige team in een prachtige organisatie!
Verder kwam ons
nog erg leuk nieuws ter ore. Pak Keroko, onze tuinman heeft een verborgen
talent ontdekt. In het verleden werd er in Silimo een project opgezet door een
aantal missionaries. De mensen uit Silimo maakten jarenlang prachtige manden en
verkochten die. Sinds de overheid daar gratis rijst is gaan uitdelen e.d.
hebben de mensen helaas deze skill verloren omdat ze de noodzaak er niet meer
van inzagen en waren deze manden niet meer te verkrijgen.
Een Amerikaanse
vriendin van ons (Amanda) die in Wamena woont heeft ook ibu Ketina als hulp.
Ketina (en Keroko) komen uit Poga. De mensen uit Poga zijn erg arm. Amanda bedacht
het idee om een nieuwe manden business op te zetten en vroeg via Ketina een
aantal mensen om te proberen manden te maken. Ze gaf hen een voorbeeld mand en
toen is er een club mensen hard gaan oefenen om manden te maken met prachtige
resultaten. Amanda had als verrassing voor ons niets verteld over pak Keroko en
stuurde ons op een ochtend deze geweldige foto op:

Nououou, wat
waren wij verbaasd toen wij deze foto zagen. Zijn eerste zelfgemaakte mand: voor ons. We kregen er tranen van in onze
ogen. We zijn helemaal trots op hem!! Pak Keroko met zijn krakkemikkige lijf.
Hij spreekt niet al te best Indonesisch en is analfabeet. Hij had niet veel
keuze om zijn geld te verdienen. Hij was en is blij dat hij in onze tuin en op
het terrein van STKIP werkt(e), maar dat is maar inkomen voor 2 dagen. Nu kan
hij geld bijverdienen door deze manden te maken. En wat een mooie kwaliteit!
Echt een verborgen talent. Fantastisch dat hij dit er nu bij kan doen. En aan
de andere kant ook een soort spijtig dat we deze creativiteit niet eerder in
hem ontdekt hebben. Inmiddels hebben we al 3 manden van hem gekocht om hem
financieel ook wat bij te kunnen staan. We voelen ons toch wel echt
verantwoordelijk voor hem, ook in de toekomst voor zijn ‘pensioen’. Nu de
manden nog hier zien te krijgen!


Vorige week
hebben we een online informatieavond gehouden. Meer dan 50 mensen logden in.
Dat was echt geweldig! Bedankt voor deze overweldigende belangstelling.
Als jullie het
leuk vinden om af en toe iets van STKIP of Karunia te horen, dan kun je je
inschrijven voor de nieuwsbrief van Karunia (zie voor de link het bericht hieronder). Ook kun je Karunia foundation
liken op Facebook of Instagram en komt er elke week een leuk nieuwtje of
bericht naar buiten.
En last but not least:
Jacomien is
begonnen als vrijwilliger voor Karunia en heeft het één en ander opgezet (samen
met andere vrijwilligers). Binnenkort is er in Kapelle weer een bakactie en
verkopen we ook weer onze heerlijke TFC producten van vroeger: de Indonesische
kruidcake, havermoutkoekjes, de rijstzakjes en de Love Soup. Er valt vast wel
iets te regelen voor de mensen buiten Zeeland! Ook lopen we nog rond met het
idee van een tweedehands gezinskledingbeurs, maar dat staat even op een laag
pitje vanwege de coronamaatregelen. Maar kleding mag het hele jaar door bij ons
ingeleverd worden! En sinds kort verkopen we natuurlijke zepen van HappySoaps,
Loveli en Marcel’s Green Soap bij Deelcafé De Buurvrouw in Kapelle met
opbrengst voor Karunia. Jacomien verkoopt ook vanuit huis. De producten van
HappySoaps en Loveli zijn op bestelling leverbaar via hollandssop@gmail.com, ze
worden dan gratis bij je thuis bezorgd. We hanteren dezelfde prijzen als op de
webshops van de leveranciers. De opbrengst van deze zepen gaat naar Karunia.
Goed voor de natuur én je steunt er een goed doel mee. Win-win dus!!

En voor de onderwijsmensen
in ons midden: in de toekomst willen we presentaties gaan verzorgen op
basisscholen over Karunia. We zijn ook lesbrieven aan het ontwikkelen hiervoor.
Neem gerust contact met ons op als we een keer op jouw school langs mogen komen! Zouden
we erg leuk vinden.
Pieter geeft les via Zoom. Vroeg uit bed dus!