Dagelijkse bezigheden

Tsja, het vorige bericht werd afgestraft. De week erna zijn we allemaal ziek geworden. Geen idee of het een virus was of iets wat via het eten was binnengekomen. Het moest er in ieder geval allemaal uit ; (. Ach, het is hier niet de vraag of je diarree krijgt, maar wanneer. Dat blijkt wel. Maar inmiddels is bij iedereen gelukkig de eetlust weer terug!

Inmiddels wordt het aftellen hier. De vliegreis staat gepland voor maandag 24 oktober. We zullen dan een dag of 2 in Sentani (aan de kust van Papua) te verblijven om het een en ander te regelen en hopen dan rond de 27e aan te komen in onze toekomstige woonplaats: Wamena. Ondanks dat we het hier in Yogya goed naar ons zin hebben, hebben we ook zin om naar Papua te gaan en daar aan de slag te gaan.

Momenteel zijn we druk met inkopen doen. We doen nog een verscheping vanaf hier met bijv. matrassen en electrische apparaten als: koelkast, wasmachine etc. We kregen bericht dat onze NLse verscheping al ingeklaard is en momenteel al onderweg is naar Papua. Volgens de planning zullen de spullen half oktober daar aankomen, dus dan zou het er eerder zijn als ons. Dat zou erg fijn zijn!

Julia heeft het bijzonder goed naar haar zin op school. Haar juf gaat bijna met zwangerschapsverlof en de invaljuf kan Nederlands tot haar grote vreugde. Ze heeft een aantal vriendinnetjes waar ze al is wezen spelen. Zaterdag mag ze met een vriendinnetje mee naar Salatiga (2,5u rijden) op paardrijles. Dat meisje gaat om de week daar naar paardrijles. Julia heeft er veel zin in. Die ziet al weer een beetje op tegen het afscheid. We hopen dat ze het in Wamena ook naar haar zin zal hebben. Julia zit goed in haar vel, zowel letterlijk als figuurlijk. Ze eet hier namelijk als een grote vent! (Voor het eerst in haar leven!). Zelfs groente wordt gegeten...

Ivana heeft zin in Papua. Ze vindt het op zich wel leuk op school maar zelf baalt ze er enorm van dat ze de taal nog niet (goed) spreekt. Wij hadden eerder gedacht dat Julia het moeilijker zou hebben dan Ivana. De meiden krijgen tegelijk bijles (Engels) op school van een meester die ook Nederlands kan, dus dat is heel fijn. Straks in Papua gaat zij nog niet naar school. Ze mag een paar uurtjes op een dag naar een Amerikaanse vrouw die homeschooling doet. Voor Ivana wel even fijn.

Volgende week hebben de kids boekenweek op school. Vrijdags is het een heus feest. Ze mogen allemaal verkleed naar school komen. Het moet een boekfiguur zijn. Julia gaat als Pippi Langkous en Ivana als Garfield. De ouders mogen 's morgens ook komen en die moeten eigenlijk ook verkleed zijn. Maar we gaan maar als onszelf. Wie weet, verschijnen we ook nog eens in een boek ; ).

Wij zijn zelf hard aan het studeren, want we willen boek 2 afhebben als we hier vertrekken. Iedere week hebben we wel een paar tests. We hebben nu nog maar twee weken les. De laatste week nemen we nog een paar dagen vakantie voordat we vertrekken. We hebben al een 'verlanglijstje' gemaakt van de dingen die we hier nog willen doen, want zelfs drie maanden is tekort! Er zijn al plannen om volgende zomer weer hierheen te gaan...

Hier weer wat nieuwe foto's en een filmpje van Borobudur.

Makanan (eten) di Indonesia

Weet je hoe lekker het eten hier is? We kunnen er geen genoeg van krijgen. Ze eten hier 3x warm. Brood eten ze hier als tussendoortje. Wij eten 's morgens geroosterd sandwichbrood of cornflakes. Tussen de middag en 's avonds eten we warm. De kids eten op school (brood) en wij gaan tussen de middag vaak even iets halen. Wat dacht je bijv. van lekkere ayam goreng met nasi (kipkluifje met witte rijst) voor Rp. 5000,- (= nog geen 0,50 eurocent)? Daar kun je toch niet voor gaan koken? Of we gaan naar een warung waar je zelf je maaltijd samen kunt stellen (nasi, ayam, ei, satesaus, tempeh, groenten, sambal etc.). Daar is het omgerekend ongeveer 0,75 ct. pp. Dus ja. Je snapt dat we genieten. Zo lekker! Op dinsdag halen we altijd mie goreng voor ons en een pizzapunt voor de kids bij een grote winkel hier in de buurt en op zaterdag gaan we altijd uit eten. Je eet dan gemiddeld voor een tientje met z'n vieren. (Goedkoper kan, duurder kan ook als je bijv. naar de KFC gaat). 1x per week gaan we naar de pasar om een voorraad verse groenten en fruit. Op zondag koken we uitgebreid en wagen ons aan allerlei Indonesische recepten. Als eerste hebben we hier een rijstkoker aangeschaft en een vijzel. Zonder dit kun je eigenlijk niet als je Indonesisch wilt koken. Gelukkig doen we nog een verscheping vanaf hier, dan kunnen we dit ook allemaal weer meenemen naar Papua. Voor de rest kun je hier ook makkelijk pasta klaarmaken, is er voorgebakken friet, dus dat gaat allemaal prima. We zeggen weleens gekscherend dat we in onze '7 vette jaren' zitten, dus we nemen het er maar van. Straks wordt het allemaal veel lastiger op Papua, daar moet je veel meer moeite doen om een fatsoenlijke maaltijd op tafel te krijgen. Maar hier leren we in ieder geval Indonesisch koken, dus dat scheelt ; ).

Op de foto zie je wat lekkere gerechten. Rechts zie je 'gudeg' dat is eten typisch uit Yogya. Op de andere foto zie je een luxe bakkerij. Iedere zaterdag mogen we daar van onszelf een broodje uit kiezen (iedere keer weer een feest!) voor zondagavond. Bijv. pizzabroodje, knoflookbroodje, chocoladebroodje, allerlei soorten croissant, etc. Als nu het water je nog niet door de mond loopt.... Allemaal van harte welkom hier!! Wij trakteren... ; )

Voor degenen die geen mogelijkheid hebben om gebruik te maken van bovenstaande aanbieding (of gewoon een Indonesisch recept uit willen proberen) hier het recept van 'Ayam kecap' (de verhoudingen moet je een beetje op het gevoel doen):

- kipkluifjes

- knoflook (niet te weinig ; )

- ui

- peper en zout

- ketjap manis

- suiker (eigenlijk palmsuiker, maar rietsuiker kan denk ik ook wel)

- beetje water

Kook de kipkluifjes voor. Snij de knoflook en ui in kleine stukjes, liefst persen. Maak hier een boemboe van door ze in een laagje olie (ook niet te weinig) te fruiten. Gooi er wat peper en zout bij. Vervolgens een flinke schep suiker erbij (beetje laten carameliseren). Vervolgens de kip erbij doen. Goed door elkaar roeren en afblussen met wat water. Poosje laten trekken (desnoods van het vuur af). Dan op smaak brengen met ketjap manis (hier is de kecap veel en veel zoeter, dus doe niet te zuinig). En dan even proeven. Desnoods nog wat peper/zout/suiker erbij, wat je lekker vindt... Serveren met witte rijst en groente naar keuze.

Selamat makan!

Foto's Yogyakarta

En hier nog wat foto's voor de liefhebbers...

Taalstudie

Door Pieter

We hebben vijf dagen per week les, elke ochtend van 9 tot 12 uur. In het begin hadden we nog samen les, 5 uur lang. Dat bleek niet zo ideaal en ook niet goed te combineren met de schooltijden van de kinderen. Vandaar dat we nu allebei tegelijkertijd privé-les hebben: de ene dag heeft Jacomien les van Ibu Sheila en Pieter van Ibu Lani en de volgende dag andersom.

De les begint eigenlijk altijd al voordat we goed en wel zitten, want voordat we onze tas hebben kunnen uitpakken komen de eerste vragen: ‘Hoe was het gisteren?’, ‘Ben je vanochtend al naar de markt geweest?’, ‘ Zijn de kinderen weer op school?’ enz. Op deze manier ontstaat er al snel een gesprek dat alle kanten op kan gaan, maar dat maakt niet uit, als we maar praten. Dat is best intensief, dus aan het eind van de ochtend hebben we het wel even gehad. Maar we merken vooruitgang en we hebben er vooral de eerste weken veel gemak van gehad dat we drie jaar terug al veel woorden hebben geleerd. In de les maken we ook gebruik van een methode waarin onder andere de grammatica wordt behandeld. Tot nu toe zijn we daarin eigenlijk nog niks nieuws tegengekomen en de eerste hoofdstukken waren wel erg simpel. Zo af en toe krijgen we een toets over een paar hoofdstukken uit het boek. Het slechtste resultaat tot nu toe is een 8,5 (dankzij onoplettendheid en een hele strenge juf), dat was een tegenvaller ; ).

Ondertussen kunnen we ons op straat goed redden in het Indonesisch, tenminste zolang we zelf aan het woord zijn. Wanneer iemand ongevraagd in hoog tempo een verhaal tegen je begint af te steken wordt het lastiger. Vooral wanneer zo iemand binnensmonds praat, een paar tanden mist of gewoon doorpraat terwijl al lang duidelijk is dat we de draad kwijt zijn. Gelukkig verloopt de meeste communicatie volgens vragen en antwoorden van één zin en dat maakt de zaak een stuk minder ingewikkeld. Het Indonesisch is geen ingewikkelde taal, maar met alle vervoegingen erop en eraan valt het toch niet altijd mee. Bovendien is het woordenboek erg dik .

Naast onze uren op school krijgen we huiswerk voor de volgende dag en dat is soms best veel. We zijn er vaak een aardig deel van de middag of avond zoet mee. En bovendien houden we onze eigen woordenlijsten bij, want er moet af en toe flink worden gestampt. Hoe eerder al die woorden erin zitten hoe beter! Tussendoor brengen en halen we de kinderen naar en van school, gaan we naar de markt en de winkel en genieten zo veel mogelijk van het leven hier.

Overigens komen we er nu achter dat een kind precies tegenovergesteld een vreemde taal leert. Julia en Ivana zitten in een fase waarin ze eerst Engels (voor het grootste deel) moeten leren verstaan, voordat ze het gaan spreken. Bij ons volwassenen blijkt dat zo’n beetje tegenovergesteld te werken.