Afgelopen maanden waren
stressvolle maanden. Er waren problemen op Pieters werk. Er moest iemand
ontslagen worden en die bedreigde Pieter persoonlijk. Hierdoor hebben we ook
een weekend in de stad ‘ondergedoken’ gezeten. Dit alles ging ons niet in de
koude kleren zitten en we merkten dat we er even tussenuit moesten. Daarom zijn
we 10 dagen naar Bali geweest. Als u denkt dat dat een eilandje verderop is,
dan hebt u het mis. Het is 3000 km van ons vandaan. Na 15u onderweg te zijn
geweest kwamen we op Bali aan. Fijn dat we nu een keer écht Bali kunnen
bezoeken. De vorige keer was dat omdat Pieter geopereerd moest worden aan zijn
blindedarm. Toen hebben we niet veel meer dan het ziekenhuis en het hotel
gezien. We hadden een appartement gehuurd in Ubud. Daar kwamen we ’s avonds
laat aan en allerlei insecten zoemden en fladderden ons welkom. Het was een
mooi complex wat aan een rijstveld lag. Maar wat we niet wisten was, dat het
huisje openlucht slaapkamers en badkamer had. Nu zijn wij niet van die types
die het heerlijk vinden om tussen de insecten/beesten te douchen, plassen,
slapen etc. Er was wel een klamboe, maar daar bovenop lag een gruwelijk grote
spin en een soort schorpioen. Jacomien had het niet meer… Nu wonen we al wel
1,5 jaar in Papua en kakkerlakken en gekko’s in huis zijn ok, maar dit ging te
ver. Dus besloten we na een korte nacht (bed was ook nog eens vochtig, omdat
het nog regentijd is) om iets anders te zoeken. We kwamen tenslotte voor onze
rust. We verhuisden naar een prachtig hotel in Sanur, 1 min wandelen van het
strand vandaan. De enige kamer die nog vrij was was de ‘Presidential Suite’.
Twee slaapkamers, twee badkamers, een woonkamer en een balkon. Al met al groter
dan ons huis in Wamena! De prijs was dan ook wel 2x zo hoog dan het andere appartement,
maar ja, je moet er wat voor over hebben. Zwitserse vrienden van ons (uit
Wamena) zaten naast dat hotel en hadden het voor ons geregeld. Zij waren op
doorreis naar Zwitserland. We hebben samen het weekend doorgebracht. We genoten
van Italiaans eten (+ écht Italiaans ijs!) en van de zonsondergang op het
strand. Prachtig! Dinsdag was het hari Nyepi (Balinees nieuwjaar). Heel
bijzondere ervaring. De avond ervoor werden er optochten gehouden met grote
papiermaché monsters. Die werden later op de avond verbrand om de boze geesten
te verjagen. Nyepi is een dag van stilte en meditatie. De hele dinsdag mochten
we het hotelcomplex niet verlaten. Zodra je een stap op de straat zou zetten,
kwam er politie die je weer terug commandeerde naar je hotel. ’s Avonds mocht
er op straat geen verlichting te zien zijn, dus eerst werden we verzocht ons
grote licht uit te doen, maar later kwam er nog iemand zeggen dat alle lichten
uit moesten, want de politie had ze gebeld en gezegd dat er op onze kamer nog
licht te zien was. Dus in het donker maar een filmpje gekeken met kussens om de
laptop heengebouwd ; ). Helaas werd Julia ziek (koorts/overgeven), maar het
bleef gelukkig maar bij 1 dag. We hebben enorm genoten van het strand, de
natuur (rijstvelden/vulkaan/palmbomen etc), het uit-eten-gaan elke dag, de
dierentuin (waar we op de foto mochten met wilde dieren!), inkopen doen, de
luxe en de kids vooral van het zwembad. Elke dag werd er gezwommen. Julia kan
hierdoor weer goed zwemmen (ondanks haar diploma’s was ze het een soort
verleerd!). Ivana heeft zichzelf leren zwemmen. En duiken! De meiden hebben wat
afgedoken! Zo leuk om die meiden te zien genieten. De terugreis is goed
verlopen. In Sentani hadden we het MAF-guesthouse geboekt, maar die hadden
ruimte gebrek en vroegen of wij het erg vonden om op hun kosten in het meest
luxe hotel van Sentani te zitten. Geen probleem ; )! Ook daar was een zwembad. De
kids hebben 8 schooldagen gemist, maar we hebben geprobeerd al het huiswerk te
doen (al was dat niet altijd makkelijk als je op vakantie bent ; ). In Bali
hebben we al een blog geplaatst met een link naar de foto’s, zodat u een
impressie heeft van onze tijd op Bali (even terugbladeren). Het volgende waar
we naar uit kijken is het bezoek van Jacomiens ouders aan ons. Zij hopen op 20
april aan te komen. Uitgerust en vol nieuwe energie zijn we weer terug in
Wamena. We zijn dankbaar voor deze fijne vakantie. Bedankt weer voor jullie
interesse en jullie gebed voor ons!
