Sinds ons vorige verlof in 2016 hebben we 9 visumtrips
moeten maken. Allereerst 2 naar de kust voor Jesse's visum, daarna voor ons
nieuwe visum 2x het land uit (naar Singapore) en 5x naar de kust.
Ons gezin heeft iets met visa. God heeft ons in het verleden
veel geleerd door visatoestanden (2007-2008, uiteindelijk een afwijzing). Waarschijnlijk
waren we weer toe aan een les! Zoals jullie weten wachten we al lange tijd op
dit nieuwe visum. Afgelopen jaar juni was ons visum afgelopen. We wisten dat
het lang zou duren, maar hadden gehoopt dat we eerder bericht zouden krijgen. In
overleg met onze visumman hadden we ons verlof gepland. Volgens hem zou het
eind mei allang klaar moeten zijn. Afgelopen februari kregen we bericht dat het
werkvisum erdoor was. Daar waren we erg blij mee, want het was spannend of we
überhaupt een nieuw visum zouden krijgen. De verblijfsvergunning liet nog op
zich wachten, maar zou niet lang duren. Op dit moment is het in de allerlaatste
fase. Het zou bijna klaar moeten zijn. Maar vanwege de Ramadan werken ze niet
zo hard in Jakarta. Onze visumman is persoonlijk naar Jakarta afgereisd vorige
week om alle documenten nogmaals in te leveren. Hij kan zien dat er aan gewerkt
wordt in het systeem. Gisteren heeft hij weer gebeld. Zijn verwachting is dat
het voor het weekend klaar zou moeten zijn en anders maandag.
Maar intussen tikt de tijd door. Morgen (26 mei) hebben we
tickets naar Jakarta. Daar zouden we het weekend verblijven en dan in de nacht van
maandag op dinsdag staat de reis naar Nederland gepland. Het is ontzettend duur
om tickets om te boeken binnen Indonesië en er zijn momenteel moeilijk tickets
te verkrijgen vanwege het Suikerfeest straks. Dus het is niet echt een optie om
deze reis uit te stellen. Maar we kunnen ook niet zonder visum het land
verlaten, we hebben ons paspoort ook niet in handen. Als we besluiten zonder
visum naar Nederland te gaan dan moeten we helemaal opnieuw beginnen met dit
hele proces, dat willen we natuurlijk niet! Eventueel wachten we in Jakarta. Maar het tijdelijke visum waar we
nu op zitten loopt eind juni af.
Financieel zitten we behoorlijk aan de grond momenteel. Alleen al de
afgelopen 12 maanden hebben ons zo'n 12.000 euro gekost qua visa. In Jakarta
verblijven is ook duur en het geld is zo goed als op.
Wij hadden ervoor gekozen om niet teveel stress te hebben
over dit visum, omdat we in 2008 zo ontzettend veel stress hebben gehad. Maar
in je achterhoofd zit het wel steeds. En zeker nu. We zijn aan het inpakken,
een huis staat klaar in Nederland, maar komen we er ooit??? Wat gaan we doen in
Jakarta? Wanneer besluiten we om om te boeken en op welke datum dan? Waar gaan
we verblijven? En als het wel klaar is, ontvangen we onze paspoorten dan nog op
tijd? De spanning neemt toe, we zijn er alle 5 niet helemaal lekker van en echt
gezellig in huis is het ook niet...
We vragen nogmaals jullie gebed, zeker vandaag, want dat
wordt een cruciale dag. God is goed en God is groot. Hij weet wat Hij doet. Hij
heeft een plan met ons waar we ons al deze jaren aan vast hebben gehouden (Jer.
29:11). Het zal vast ergens goed voor zijn, maar het is niet leuk om mee te
maken! Vrienden en familie van over de hele wereld zijn voor ons aan het
bidden. Het gebed is een machtig wapen! Dat hebben we hier al heel vaak
ervaren. Iemand vanuit Singapore bemoedigde ons met de tekst uit Ef. 3:20. God
is bij machte om veel meer te doen dan wij kunnen bidden of denken. En
afgelopen zaterdag stuurde Dagelijks Woord ons deze tekst uit Matth. 18:19-20:
"Verder zeg ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook,
eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de
hemelen is. Want waar 2 of 3 in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in
hun midden." God will make a way, where there is no way. In dit
vertrouwen gaan we op reis. Niet wetende wat de uitkomst zal zijn. We stellen
jullie gebed erg op prijs. Hopelijk tot snel!
