Afgelopen zomer kregen we de vraag of wij als gezin mee
wilden gaan naar de Helimission conferentie in Bali om op te passen op de
kinderen en het kinderprogramma te draaien. De hotel- en vliegkosten zouden
betaald worden door hen. Nou, daar hoefden we niet lang over na te denken! Er
zijn slechtere plekken om op te passsen ;). En wij hebben nog nooit een
conferentie meegemaakt omdat we geen organisatie hebben.
We vertrokken vorige week zaterdag en kwamen na een lange
reisdag aan op Bali. In Makassar hadden we een overstap en we hebben daar uren
moeten wachten omdat het toestel eerst naar Palu moest. Achteraf gezien niet
erg natuurlijk, maar het ging op z’n Indonesisch zonder duidelijke informatie. En
Ivana had per ongeluk haar E-tablet in de stoelzak van het vliegtuig laten
zitten tot haar grote verdriet. Aangekomen in Bali keken we onze ogen uit in
het hotel. Het was een splinternieuw hotel van nog maar een paar maanden oud en
superdeluxe! Hele mooie kamers, zwembad met prachtige ligging op het dak met
uitzicht over het strand, 3x per dag ontzettend lekker eten, enz. Helimission
kent de eigenaar dus die hebben vast iets kunnen regelen. Binnen Indonesie heet
Helimission Helivida en zij bestaan dit jaar 20 jaar. Vandaar een grote
conferentie met zowat alle mensen van Helimission vanover de hele wereld (zo’n
100 man)! Het was een zeer internationaal gezelschap met natuurlijk een hoop
Zwitsers, een hele gezellige groep. Ook de lokale werkers uit Wamena en Palu
waren er. Erg leuk om oude vrienden uit Wamena weer te ontmoeten die ook
uitgenodigd waren (waaronder een vriendin van Julia) en om nieuwe mensen te
leren kennen.
Maandag t/m donderdag draaiden we ’s morgens een 3 urig
kinderprogramma en ’s avonds nog een keer 1,5u maar dan deden we een film. We
hadden 3 leeftijdsgroepen (incl. 6 baby’s), totaal zo’n 18 kinderen. Gelukkig
hadden we een aantal helpers. We voelden ons erg verantwoordelijk, maar het is
allemaal goed gegaan. Na die 3u ’s morgens kon je ons haast opvegen. Vermoeiend
maar zeer de moeite waard!
We zijn blij dat wij op deze manier hen konden
helpen en we voelden ons op onze beurt erg gezegend. We kregen allerlei lekkers
uit Amerika en Zwitserland en werden verwend met kadootjes. ’s Middags hadden
we tijd om wat te winkelen of om naar het strand of het zwembad te gaan. Jesse
slaapt nog een groot gedeelte van de middag dus we konden niet heel veel doen,
maar we hebben om beurten toch nog het één en ander kunnen doen. Woensdags
hadden we alleen ’s morgens een korte sessie zodat we ’s middags en ’s avonds
weg konden gaan. De meiden zijn overdag naar een waterpark geweest en 's avonds zijn we gezellig met een Amerikaans gezin op het strand wezen
eten terwijl de zon prachtig onderging.
In de nacht van woensdag op donderdag we
nog een aardbeving van 6,4. Een half uur voor de beving begon er een groen
licht te knipperen in onze hotelkamer. Achteraf gezin een aardbevingsmelder.
Zeker de gezinnen die uit Palu kwamen waren erg geschrokken.
Donderdagnacht vlogen we terug met de hele Wamena Helivida
groep. In Sentani nog maar eens bij de vliegmaatschappij geinformeerd naar
Ivana’s E-tablet. Verschillende mensen hebben voor haar gebeden en op een
wonderlijke wijze hebben we haar E-tablet teruggekregen! We hebben echt genoten
van deze week! Was absoluut de moeite waard. We zijn dankbaar dat alles goed is
gegaan en dat we weer veilig terug zijn in Wamena.
