Hoi iedereen,
Weet je, ik zat met Naomi op een paal te klimmen, op een tennispaal en toen zag ik een rups en toen zei ik: 'Naomi, kijk nou eens, daar zit een rups!' Ze zei: 'Gauw weggaan'. Ik had hem niet aangeraakt, hij was groen en had groene horens aan zijn gezicht. Hij had geen mond en ook geen ogen, je zag ze niet, we dachten dat hij niet ogen had. Toen zat ik in de zandbak en toen zei Naomi: 'Heb je hem niet aangeraakt?' Toen zei ik: 'Nee'. Toen zei ze: 'Gelukkig, want die zijn vergiftig'. Maar sommige rupsen zijn niet vergiftig.
Papa en mama die zaten op de computer en toen dacht ze dat ze duizelig was, toen dacht ze: nee, ik ben niet duizelig. Toen roepte mama: 'Ben jij duizelig?' Papa zei: 'ja!". En toen hoorde ze de keukenkastjes klapperen en de lamp ging wiebelen en toen zei papa: 'Het is een aardbeving denk ik'. Toen zei mama: 'Ja, dat denk ik ook'. En wij lagen op bed, de poes (die hebben we nu, die heet Garfield) die sliep op papa's schoot. (Jacomien: verhaal is uit tweede hand, enigszins verbasterd ; ).
Jullie kunnen een heleboel foto's met verhaaltjes erbij bekijken, maar bij een paar zijn geen verhaaltjes.
Willen jullie nog een mailtje of een berichtje naar mij sturen?
groetjes Ivana
Weet je, ik zat met Naomi op een paal te klimmen, op een tennispaal en toen zag ik een rups en toen zei ik: 'Naomi, kijk nou eens, daar zit een rups!' Ze zei: 'Gauw weggaan'. Ik had hem niet aangeraakt, hij was groen en had groene horens aan zijn gezicht. Hij had geen mond en ook geen ogen, je zag ze niet, we dachten dat hij niet ogen had. Toen zat ik in de zandbak en toen zei Naomi: 'Heb je hem niet aangeraakt?' Toen zei ik: 'Nee'. Toen zei ze: 'Gelukkig, want die zijn vergiftig'. Maar sommige rupsen zijn niet vergiftig.
Papa en mama die zaten op de computer en toen dacht ze dat ze duizelig was, toen dacht ze: nee, ik ben niet duizelig. Toen roepte mama: 'Ben jij duizelig?' Papa zei: 'ja!". En toen hoorde ze de keukenkastjes klapperen en de lamp ging wiebelen en toen zei papa: 'Het is een aardbeving denk ik'. Toen zei mama: 'Ja, dat denk ik ook'. En wij lagen op bed, de poes (die hebben we nu, die heet Garfield) die sliep op papa's schoot. (Jacomien: verhaal is uit tweede hand, enigszins verbasterd ; ).
Jullie kunnen een heleboel foto's met verhaaltjes erbij bekijken, maar bij een paar zijn geen verhaaltjes.
Willen jullie nog een mailtje of een berichtje naar mij sturen?
groetjes Ivana
5 opmerkingen:
Haa Ivana,
Wat schattig, zo'n rupsje Nooitgenoeg in de tuin! Oppassen voor je lollys dan!
Groetjes van Imke en de rest
Hi!
Een echte aardbeving? Dat lijkt me eng. Ik heb soms ook een soort aardbeving in m'n huis, als er hele grote vrachtauto's voorbij rijden dan schudt alles heen en weer.. Maar dan weet ik hoe het komt en dat is niet zo eng. Mooie foto's zeg! Vooral die waarop je haar in de krul zit..
xje Harmen
Ha Ivana
Jij had een hoop te vertellen! We hebben alle foto's gezien en ook daar de verhaaltjes bij gelezen. Wat beleef jij veel en wat had je mooie staartjes in je haar. Leuk hoor om in een deftig restaurant te eten. Ik denk dat het lieve ibu's zijn die jullie haren doen en jullie mee uit eten nemen! Komt Doggie nog steeds bij jullie in de tuin? Tot horens en groetjes, ook voor pappa, mamma en Julia,
tante Ali
Hoi Imke,
Ik ging ook net over Rupsje Nooitgenoeg werken op school! Het is wel grappig als jullie hetzelfde schreven van Rupsje Nooitgenoeg!
Ter verduidelijking: Als Ivana het over de ibu's heeft dan bedoelt ze de hulpen. Maar Ibu is hier iets wat je voor een naam zet. Ibu Netty (Baan) had ons uit eten meegenomen ; ). Nee, de hulpen wonen in een echte hut, die hebben geen geld voor een duur restaurant...
Een reactie posten