Het lijkt wel of er een diefstal seizoen
is aangebroken! Deze drie verhalen spelen zich binnen twee weken af:
Op een morgen zien we tot onze
grote verbazing onze 4W drive op z'n achterassen staan. De achterwielen zijn er
's nachts vanaf gestolen! Een krik eronder, snel de wielen eraf gedraaid en hup,
over het hek in de sloot gegooid. We horen via een student (Remina) het
volgende verhaal: haar zwager werd diezelfde avond in zijn auto vlak voor onze
campus aangehouden. Er werden twee wielen achterin zijn auto gegooid en hij
werd gedwongen om te betalen. Hij was bang en heeft dat gedaan. De dieven komen
vermoedelijk uit de kampung hier tegenover en hadden waarschijnlijk per direct
geld nodig om bijvoorbeeld drank te kopen. De man uit de auto is doorgereden
naar huis. Hij komt uit Pass Valley. Hij bedenkt later: hé, ik werd aangehouden
vlak voor de campus van STKIP waar m'n schoonzusje studeert. Nu zullen die
wielen toch niet van de Strada van daar zijn? Zijn vrouw komt de volgende dag
naar de stad en vraagt aan Remina of er soms wielen missen op STKIP. Dat is
inderdaad het geval. Pieter gaat snel naar de stad om met deze vrouw te praten.
Maar ze doet wat wazig en belooft met haar man te praten. Ze houdt duidelijk
een slag om de arm want ze is ineens niet meer zeker van het verhaal. Het is nu
inmiddels twee weken later en we hebben niets meer gehoord. De man beweert nu
dat hij de wielen op de markt heeft gekocht. Maar dat is onwaarschijnlijk en
het andere verhaal klopte precies. Het zou kunnen dat hij zich heel erg schaamt
en daarom de wielen niet terug durft te geven (of verkopen, want wij zijn
bereid te betalen wat hij ervoor moest betalen en da's allicht veel minder dan
de nieuwprijs) of hij heeft ze allang doorverkocht en durft dit niet te zeggen
of er is nog iets anders aan de hand. We zijn bang dat we nooit achter de
waarheid zullen komen... Aangifte doen heeft geen zin, want de politie doet er
niets mee en is zelfs vaak zelf betrokken bij diefstal. Na twee weken
geprobeerd te hebben zijn we helaas tot de conclusie gekomen dat we de banden
waarschijnlijk nooit meer terugzien. Pieter heeft in ieder geval samen met een
paar collega's en studenten een soort garage om de auto heen gebouwd met een
slot erop. Want je kunt op je vingers uittellen wat er gaat gebeuren zodra er
weer nieuwe wielen onder zitten!!
Het zusje van onze collega Selestina
lag in het ziekenhuis. Seles gaat haar 's avonds bezoeken en komt na haar
bezoek tot de ontdekking dat haar motor gestolen is! Ze loopt de hele weg naar
STKIP in het donker (zo'n 8 km). De volgende dag verspreid ze een poster in de
stad met een oproep. Wonder boven wonder komt de motor terug! De motor stond op
stuurslot en de dieven hadden de voorkant opgetild en waren er mee weggelopen.
Dat zag er natuurlijk erg verdacht uit en al snel riepen mensen: 'hé een dief!'
Ze hebben de motor zo op straat laten staan en zijn weggevlucht. Heel fijn voor
Seles dat haar motor terug is, want je schudt niet zomaar even een euro of 1300
uit je zak! En we wonen hier nu eenmaal buiten de stad en daarom kan je
eigenlijk niet zonder motor.
Vorige week zaterdag gingen we
met een groepje studenten naar de rivier met de oude gammele auto van STKIP (het
mag eigenlijk de naam auto niet meer dragen. Het rijdt en daar is alles mee
gezegd. Werkelijk alles wat kapot kan is eraan kapot of kapot geweest!). We
hadden nog gecontroleerd of alle ramen dicht zaten. En tot onze opluchting
hadden we allebei gedacht: daar valt niks meer aan te stelen! (met het
wielen-verhaal in ons achterhoofd). Helemaal achterin zitten twee klapraampjes
die maar op een kiertje open kunnen. Die stonden nog open en Herolina had haar
net achterin de auto laten liggen waarin speakers zaten. Komen we terug bij de
auto, is haar net verdwenen! Ramen en deuren zijn nog steeds dicht, alleen de
klapraampjes staan op 2 cm open. We vragen aan een paar kinderen die daar aan
het spelen zijn of zij iets gezien hebben. Direcht wijzen ze een jongetje aan:
'hij heeft het gedaan!' Hij zegt gelijk: 'Ik heb het niet gepakt hoor! Maar het
ligt thuis en ik ga er wel even om'. Een clubje studenten en Pieter volgen hem.
Als een haas rent hij naar huis en komt terug met het net. Alles zit er
gelukkig nog in. Intussen is Jacomien bij de auto gebleven en heeft aan een
ander jongetje gevraagd hoe het nu toch mogelijk was om dat net uit de dichte auto
te halen. Hij is zo vriendelijk om het even te demonstreren. Hij pakt een tak,
klimt op het achterwiel, trekt het plastic klapraampje een heel eind naar voren
(ik wist niet dat het zo flexibel was) en hij doet voor hoe je met een stok zo
het net uit de auto vist. Weer wat geleerd. Op de terugweg inspecteert Herolina
haar speakers. Ze komt erachter dat de stekker is opengebroken en de speakers
zelf ook. Geeeeen idee waarom. Dachten ze dat er iets in zat verstopt? Wisten
ze niet wat het was? Arme Hero. Ze heeft haar spullen terug, maar de speakers
hebben het begeven.
