We zijn veilig op Papua aangekomen. Het is nu geloof ik 17.00u. We hebben een vermoeiende reis achter de rug. Gisterenmorgen hebben we afscheid genomen van Pieter en Anja en de kids. We hebben enorm genoten van de dagen bij hun (de Java cultuur, de natuur, de mensen in de kampung, het bijkletsen, de homeschooling, de winkels, enz enz). En wat was de nasi lekker Anja van Ibu Jeni! We hebben er erg van gesmuld in de trein. Bedank ze nog maar hartelijk! We zijn om 13.00u met de trein van Bandung naar Jakarta gegaan. Echt stipt om 13.00u vertrok hij. Wat een prachtig ritje onderweg! We zagen de sawa's (rijstvelden), theeplantages, veel armoede van mensen die heel dicht tegen het spoor aan wonen, de heuvels, echt ontzettend mooi! Ongeveer 16.30u waren we in Jakarta. We hebben vanaf het station een taxi genomen naar het vliegveld. Wat een drukte! We waren tegen 18.00u op het vliegveld. (We zagen Netty landen terwijl we in de taxi zaten!) Om 21.10u vertrok het vliegtuig naar Jayapura (Sentani). Maar wat een reis zeg, we hadden 2 tussenstoppen, dus van slapen kwam niet veel (totaal misschien 1 1/2 uur). Bovendien moesten we de klok weer 2 uur verder draaien en om 7.00u vanmorgen landen we op Jayapura, helemaal gaar. (Bij jullie moest de nacht nog gaan beginnen!) In Sentani zijn we met de Jeep van Oikonomos eerst naar de stad Jayapura gereden (uur rijden, links wel te verstaan). Veel gezien onderweg. In Sentani moesten we om een brief van de politie zodat we in Papua mogen reizen. Dat kostte natuurlijk de nodige tijd, want de man was nog niet aanwezig enzo. We zouden om 11.00u met een vliegtuig naar Wamena gaan, maar helaas was er iets mis gegaan hier met het regelen van een ticket. We hebben nog geprobeerd om mee te kunnen, maar dat ging helaas niet, dus moesten we tot 15.00u wachten in een heet Sentani. En wat voelden we ons vies! We zijn in een leuk tentje gaan eten. Dus om iets voor drieen vertrokken vanaf Sentani met een lijndienst (niet de MAF, misschien op de terugweg). We waren hier om een uur of 4. Dus eigenlijk zijn we er nog maar net. De Oikonomos base ligt naast het vliegveld, dus terwijl ik dit type is het af en toe een herrie van vliegtuigen. Ik ben nu in het huis van Annemarie. We mochten hier heerlijk douchen. Pieter is nu met Netty en het bestuur van de school in vergadering en eet daar gelijk. Ik blijf hier eten. Annemarie is nu aan het koken en de lucht van knoflook ruik je in Indonesie overal!! Maar het eten is echt verrukkelijk! (Vannacht had ik er trouwens echt even geen zin in. Steeds bij de tussenstop werd er nieuw eten voor de nieuwe mensen binnengebracht met een sterke doordringende knoflooklucht). Ik zie alle letters ondertussen dubbel, we zijn zooooooooooooooo moe. We hebben dus nog niet zoveel van Wamena gezien, dus daar zal ik binnenkort meer over vertellen. Ik zit te zweven op mijn stoel, dus ga maar even iets anders doen. Heel veel groeten en natuurlijk veel knuffels en kussen voor de kids.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten