Een dag uit het leven van….

… Jacomien van der Wilt op Papua:

Om 6.15u gaat de wekker af. (Veel te vroeg…). Maar ja, de school begint al om 7.45u en als we voor half 7 ons bed niet uit zijn, zijn we gegarandeerd te laat. We eten heerlijke yoghurt met muesli als ontbijt. De honden laten flink van zich horen, want die hebben ook honger op de vroege morgen. Het is een hele toer om ze eten te geven zonder modderpoten op je schone kleren (dus trekken we eerst onze speciale honden-broeken aan die vies mogen worden ; ). Snel schooltassen inpakken en de fietsen pakken. Pieter is inmiddels al vertrokken naar zijn werk. We fietsen naar school. Dat is ongeveer 10 a 15 min. fietsen. Onderweg groeten we de mensen op straat. ‘Selamat pagi!’ Een nors uitziende Papua man lacht al zijn witte tanden bloot. Dat is iedere keer weer zo interessant om te zien. Ze kunnen er woest uitzien, maar zijn o zo aardig! Ivana groet alle Papua-kinderen die heel blij: ‘Hello mister’ roepen (volgens mij zijn we vandaag alleen met de vrouwelijke afdeling Van-der-Wilten). Julia wijst naar een opstijgend vliegtuig. Wat is dat iedere keer weer een mooi gezicht zo met de bergen op de achtergrond. ’s Morgens is er veel bedrijvigheid. Net voor (of net na?) de bel komen we aan. Julia gaat snel naar binnen en Ivana gaat met mama mee naar het Nederlandse schooltje. We hebben les tot de pauze van Julia en zo rond kwart over 10 fietsen we weer terug. Vandaag gaan we naar de Agro Segar om boodschappen, dat is best een eindje fietsen. Het is altijd weer een verrassing welke dingen er wel/niet te verkrijgen zijn. We hebben kippenharten nodig voor het hondenvoer en kip-zonder-bot (alleen daar te verkrijgen). Ivana vindt het maar niets die “kippenharden”. Bij de kassa is het nog steeds schrikken. Wat een bedragen. Wat is alles gruwelijk duur hier. Met de fietstassen vol en de portemonnee een stuk leger gaan we huiswaarts. Daar aangekomen maken we eerst koffie voor de tuinman, want daar is hij erg op gesteld. Dan moet er binnen gewerkt worden. De ayam boneless moet eerst helemaal ontdooien, want het is één grote klomp met kipfilet geworden. Dat moet wel een nacht staan eer het ondtdooid is en dan kan ik morgen de kip schoonmaken en in kleinere porties in de vriezer doen. Er moet nu nieuw hondenvoer gemaakt want die beesten eten zoveel! Nasi met gekookte kippenharten of zoete aardappelen met kipresten. Het wordt vandaag menu 1. Ook moet er nieuwe yoghurt gemaakt worden en de muesli is ook een eind op. Dat gaat allemaal in één moeite door. Terwijl de muesli in de oven staat en de rijst in de rijstkoker zit moet de vloer geveegd worden (hadden we nu toch maar de stofzuiger meegenomen…). Stoffen kun je het beste maar met nat doen, want er ligt zo veel vuil binnen! En hoe vaak je de vloer ook dweilt, je voeten blijven helaas zwart worden… Maar daar heb ik vandaag geen zin in. Er moet wel nodig gewassen worden. Zal ik het erop wagen dat de stroom het vanmiddag doet? Ik waag het erop. Ik zet wel vast het afwasteiltje vol water en een emmer vol water in het bad voor-het-geval-dat. (Als de stroom uitvalt doet namelijk de waterpomp het ook niet). Eerst maar eens een boterhammetje eten met die heerlijke hagelslag van oma! Na het eten gaat Ivana weer lekker buiten spelen. De honden krijgen ook eten en staan daarna te popelen om met Ivana te gaan spelen. Ik ga de was doen. Wat ben ik blij dat ik een stapel oude kleren voor de meiden heb. Je wilt niet weten welke kleren er vandaag in de wasmand zitten... Dat jurkje van Ivana, is dat nu rood of grijs? Hmm, eerst maar even in een emmer water zetten. Vandaag wil ik de witte was doen (washanden en onderbroeken). Tsja, in NL had ik een programma op mijn wasmachine zitten van 2u en drie kwartier en dan op 60 graden. Dan is het wel schoon. Hier is mijn langste programma 50 min en heb alleen koud water. Hoe pakken we dat aan? Nou zo: de washanden en onderbroeken laat je een nacht inweken in een emmer. Vervolgens gaat het de eerste keer de wasmachine in met een paar emmers heet water erbij. Als het programma klaar is nog een keer wat waspoeder erbij en herhaal je hetzelfde programma. Dan is het echt wel schoon gelukkig. (Althans, die onderbroekjes van de meiden waar ze mee in de modder hebben gezeten zijn van kleur veranderd ; ). Afijn, inmiddels de hoogste tijd om Julia op te gaan halen. Op de terugweg rijden we even langs de supermarkt om nog wat andere inkopen te doen waar natuurlijk geruzied wordt wie nu eigenlijk wat in z’n mandje mag hebben door de meiden. Zucht. We slaan in ieder geval een flinke voorraad havermout in, want mogelijk is dat over een poosje niet meer te verkrijgen en hebben we geen muesli. Kunnen we makkelijk in de vriezer bewaren. We stappen weer op de fiets en ontwijken behendig de rondsjezende becaks. ‘O Juul, pas op voor dat varken…’ Ivana wijst ons op een blote-meneer-met-een-‘stok’. Thuis is het koffie-drink-tijd (zonder koffie natuurlijk, want dat lusten we niet ; ) en snoep-uitkies-tijd. Daarna vermaken de kids zich buiten weer met de honden, trampoline, kabelbaan, water of modder. Ik kruip snel even achter de computer om mijn mail op te halen, maar helaas. Internet doet het niet. Nou ja. Dan maar vast het één en ander voor het avondeten gaan doen. Tsjonge, we hebben de hele middag al stroom! Dat was de afgelopen dagen wel anders! Het is weken goed gegaan, maar er is afgelopen weekend flinke kortsluiting ergens geweest en daaraan zijn ze hele middagen aan het werken. Ah, zo te horen aan de honden komt Pieter al thuis. Fijn! Hij is lekker vroeg vandaag. Tegen een uur of 5 schrobben we de kids vast in bad, een dagelijks terugkerend ritueel. De kids kijken een videootje terwijl ik de laatste hand aan het eten leg. Voordat we gaan eten geven qw de honden nog een keer eten en sluiten ze daarna op in hun hok. Daarna aan tafel! Buiten is het inmiddels donker en we doen de kaarsjes op tafel aan en de gordijnen dicht. Gezellig! Na het eten legt Pieter de meiden op bed en doe ik de afwas. Daarna lekker douchen en heerlijk in m’n huispak en sokken aan in de kamer zitten. Gelukkig doet internet het weer en ik werk de mail bij. Even snel kijken op de site of er nog reacties op staan en voor de zekerheid skype aanzetten, wie weet, is er iemand online. Helaas, vanavond niemand. Om een uur of 21.00u kijken we nog een afleveringetje van het één of ander en om 22.00u duiken we moe ons bed in. Tsja, de dag is weer voorbij. Het lijkt of er hier minder uren in een dag zitten. Of moet je misschien meer doen? Ik weet het niet. Ben te moe om er over na te denken. Lekker slapen, welterusten!