Cultuurschokjes

Tsjonge, wat je allemaal in één jaar al kunt verleren! Jacomien die naar de kapper gaat zonder ’n afspraak te maken. Wij die steeds links willen gaan rijden. Ivana die niet weet wat ’n kiwi is. Julia die het liefste hier op straat ook op blote voeten loopt. Ivana die bij elke straat vraagt: “Is dit de snelweg?”(We verplaatsen ons niet meer zo vaak per auto ; ). De meiden die heel verbaasd opkijken als er post door de brievenbus heen komt. Ivana die dit huis (waar we nu zitten) net ’n hotel vindt. Jacomien die gewoon afval in de groene GFT container gooit. De kids die hun ogen uitkijken als de vuilnisauto komt of als er een écht paard de straat in komt lopen. Julia die voorzichtig is met het drinken uit kranen (“want misschien is het geen drinkwater”). Ivana die bloemen uit tuinen plukt. Jacomien die moe wordt van alleen maar het kijken naar mooie dingen in de winkels en steeds de keuze moet maken: koop ik het wel of koop ik het niet? In Wamena koop je gewoon gelijk iets wat je graag wilt hebben, want anders is het er de volgende dag misschien niet meer (ongeacht de prijs). Pieter die zich aan (soms stomme) verkeersregels moet houden. De meiden die over allerlei meubilair heen klauteren als je op visite bent (zijn het dan echt zulke klimapen geworden? Blijkbaar…). Jacomien die zich nog steeds verwonderd over het feit dat je hier binnen 20 min. een maaltijd op tafel kunt zetten en dat je hier elke dag de beschikking hebt over ’n toetje waarvoor je weinig tot geen inspanning hoeft te doen! Pieter en Jacomien die erg blij zijn dat je na 5 min. na de maaltijd gewoon klaar bent doordat we een vaatwasser hebben. Wij die allemaal verbaasd zijn dat we bij een ijskraam ons hoorntje niet binnen op mogen eten, zelfs ook niet als papa en mama een dure sorbet binnen bestellen en de kids een hoorntje willen eten (ja, mag alleen als de kinderen dan bijna het dubbele per bolletje moeten betalen). Wat zijn ze in Indonesië dan makkelijk met zulke dingen!

Verder hebben we het de eerste weken KOUD gehad. Wat opvalt is dat alle mensen hier over het weer praten. Maar ja, dat is ook elke dag anders. En wat ook opvalt is dat de dagen hier een stuk langer duren. Sowieso doordat het langer licht is, maar in ons idee gaat hier de tijd veel langzamer dan in Wamena. Misschien doordat we het minder druk hebben, maar zeker ook omdat dingen hier minder tijd kosten. Een feit is dat we genieten! Van familie, vrienden, uitjes etc.