Dat is de titel van
een poster die Julia gemaakt heeft voor een opdracht van het vak godsdienst.
Onze meiden zijn hier erg mee bezig. Toen we in 2015 een keer op verlof kwamen
heeft Ivana op de Juliana van Stolbergschool geleerd over de plastic soep. Ze
was hier zo mee begaan dat het jarenlang elke avond op haar gebedslijstje stond
of er alstublieft oplossingen mochten komen voor dit grote, wereldwijde
probleem. Ivana wil graag wetenschapper worden om oplossingen hiervoor te
bedenken.
Inmiddels hebben
Julia en Ivana al meerdere keren een presentatie gehouden over de plastic soep/afval
en hoe we daar als christen verantwoord mee om zouden moeten gaan. Ze hebben
een presentatie gehouden voor collega’s, één voor studenten en een keer bij
Ivana op school. Een aantal lokale collega’s nemen nu hun eigen tas mee naar de
winkel! We zijn van plan om ook nog een keer een speciale dienst te houden bij
de MAF hierover samen met de blanke gemeenschap.
We hebben een
collega, pak Sepi, die ook erg van de natuur houdt en ook niet van afval houdt.
Hij is helemaal enthousiast geworden door (onder andere) onze meiden. Pak Sepi
is Papua, maar opgegroeid in een pleeggezin in Java. Met de kerst is hij naar
Java geweest en nam een hoop stoffen tassen mee om uit te delen aan collega’s
en studenten zodat ze geen plastic tasjes meer aan hoeven te pakken in de
winkels. Indonesie produceert namelijk na China de grootste hoeveelheid afval
ter wereld.
In november kwam er
op NOS een foto voorbij van een ‘Gestrande walvis heeft 6 kilo plastic in
maag’. Deze walvis was in Indonesie gestrand en had 115 plastic bekertjes, 4
flessen, 25 plastic tasjes, 2 slippers, een tas en duizenden stukjes kleiner
plastic in zijn maag. Deze informatie stuurden we via WhatsApp naar onze
collega’s. Er kwam een hele discussie op gang over dat deze dingen toch wel
heel verdrietig moeten zijn voor God die alles zo goed en mooi heeft geschapen
en dat we actie moeten ondernemen.
Dus aan het einde
van het vorige semester heeft Pieter samen met pak Sepi een schoonmaakactie op
touw gezet. De hele school is de drukste winkelstraat van Wamena opgegaan om
afval op te ruimen en hier hopelijk een statement mee te maken. Twee liepen
voorop met een spandoek. En iedereen kreeg een maskertje en één plastic
handschoen (anders is er nog meer plastic afval ;). We proberen als school
minder afval te produceren en dat is voor sommigen een heel nieuw topic en voor
ons een hele uitdaging!
Verder was er in februari een landelijke actie die in 27 provincies van Indonesie werd gehouden. Een onderdeel hiervan was 'plastic afval'. Julia en Ivana hebben hun presentatie gehouden voor 200 basisschoolkinderen in Wamena!
Deze foto heeft zelfs in de landelijke krant gestaan! |
Natuurlijk is dit allemaal een
druppel op een gloeiende plaat. Maar als christen zijn we verplicht om bewust
met Gods schepping om te gaan en te doen wat we kunnen doen in onze eigen omgeving.
Een Amerikaans echtpaar hier in Wamena heeft grootse plannen om een soort
milieustraat te maken in Wamena. Hun zoon heeft pas een schoonmaakactie op het
strand aan de kust georganiseerd. Deze man zegt altijd tegen ons: ‘Remember, big changes and revolutions always start with the young
generation’.
1 opmerking:
Wederom erg leuk om te lezen.
Een reactie posten